Covid-19: van de foto naar de film

Symptomatische interventies zijn meestal slechts anti-inflammatoir maar leiden niet tot de oplossing. ‘Filmgeneeskunde’ geeft de mogelijkheid om niet alleen de oorzaken van en de gevoeligheid voor een bepaald ziektebeeld in kaart te brengen, het maakt ook de ontwikkeling mogelijk van interventies gebaseerd op de werkingsmechanismen die uiteindelijk leiden tot dat ziektebeeld. De foto’s of stills zijn de losse inzichten; samen vormen ze de film die het verband en verloop laat zien.

Het virus heeft een preferentie voor infiltratie in alle celtypen met weinig of geen mitochondriën.

De symptomatische behandeling van CCS, het Chronisch Covid Syndroom, met anticoagulantia, bèta-blokkers en ontstekingsremmers kan op korte termijn verlichting brengen, maar heeft waarschijnlijk geen blijvend resultaat. Begrip van de universele mechanismen die praktisch alle symptomen van Covid-19 met elkaar verbinden, biedt therapeutische aangrijppunten vanuit psychoneuroimmunologisch perspectief.

De chronificatie (chronisch worden) van Covid-19 verloopt via een aantal stappen, verbonden door drie universele mechanismen: chronisch tekort aan zuurstof, oxidatieve schade en overproductie van cytokinen door het aangeboren immuunsysteem. Het opbouwen van weerstand vraagt om een integrale therapie, gebaseerd op deze drie universele mechanismen. Alle stappen van ‘de film’ zijn te behandelen via lifestyle geneeskunde, samen met natuurlijke interventies, waaronder het gebruik van NAC en eetbare algen.